Lezingen van de dag - zondag 8.11.2020 St. Hubertusmis, on-line Dierenzegening

https://youtu.be/72oNpxgcBjg

Normaal gezien waren onze viervoeters welkom nu zondag, 8 november in de Sint-Pieterskerk van Jette voor de jaarlijkse Sint Hubertus viering...om 10 uur.

 

 

Maar, wij willen u ook deze zondag nabij zijn.... We kunnen hier en daar een fotocollage laten zien volgende zondag voor, tijdens en na de mis. 

 

Als u graag uw lievelingshuisdier wil tonen dan mag u een foto sturen naar:

 

sinthubertusvieringkerkjette@gmail.com

 

met vermelding,

zijn naam en de woonplaats! 

 

om te vermijden dat er ineens 10 Snoepies, of Rex op getoond worden! 

32e zondag door het jaar A

 

eerste lezing: Wijsh. 6, 12-16

 

Stralend en nooit verwelkend is de wijsheid,
gemakkelijk wordt zij aanschouwd door wie haar liefhebben,
gevonden door wie haar zoeken;
nog voor men haar begeert, heeft zij zich al bekend gemaakt.
Wie om haar vroeg opstaat, hoeft zich niet uit te sloven,
want hij zal haar vinden, zittend aan zijn deur.
Peinzen over haar getuigt van volmaakt inzicht,
en wie om haar wakker ligt, zal weldra vrij van zorg zijn.
Want zelf gaat ze rond en zoekt die haar waardig zijn,
genadig vertoont zij zich aan hen op hun wegen
en bij elk overleg treedt zij hen tegemoet.

 

tussenzang: Ps. 63 (62), 2, 3-4, 5-6, 7-8

 

Refrein:
Heer mijn God, naar U dorst mijn ziel.

God, mijn God zijt Gij,
ik zoek U met groot verlangen.
Naar U dorst mijn ziel en hunkert mijn hart
als dorre akkers naar regen.

Zo zie ik omhoog naar de plaats waar Gij woont,
beschouw ik uw macht en uw glorie.
Meer waard dan het leven is mij uw genade,
mijn mond verkondigt uw lof.

Ik zal U prijzen zolang als ik leef,
mijn handen uitstrekken naar U.
Mijn ziel wordt verzadigd met voedzame spijs,
mijn mond zal U jubelend danken.

Als ik in de nacht op mijn bed aan U denk,
dan houd ik U stil in gedachte.
Want Gij zijt altijd mijn beschermer geweest,
ik koester mij onder uw vleugels.

 

tweede lezing: 1 Tess. 4, 13-18 of 13-14

 

Broeders en zusters,
wij willen u niet in onwetendheid laten over het lot
van hen die ontslapen zijn;
gij moogt niet bedroefd zijn,
zoals de andere mensen, die geen hoop hebben.
Wij geloven immers
dat Jezus is gestorven en weer opgestaan;
evenzo zal God hen, die in Jezus zijn ontslapen,
levend met Hem meevoeren.
En dit zullen wij u meedelen
volgens een woord van de Heer:
wij die in leven blijven tot de komst van de Heer,
wij zullen de doden in geen geval voorgaan.
Want wanneer het bevel gegeven wordt,
als de stem van de aartsengel weerklinkt
en de bazuin van God,
dan zal de Heer zelf van de hemel neerdalen,
en eerst zullen de doden, die in Christus zijn verrijzen;
daarna zullen wij, die nog in leven zijn,
tegelijk met hen in een oogwenk
op de wolken in de lucht worden weggevoerd,
de Heer tegemoet.
En zo zullen wij voor altijd samen zijn met de Heer.
Troost elkaar dus met deze woorden.

 

vers voor het evangelie: Mt. 24, 42a. 44

Alleluia.
Weest dus waakzaam,
want gij weet niet op welk uur de Mensenzoon komt.

Alleluia.

 

evangelie: Mt. 25, 1-13

 

In die tijd vertelde Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis:
“Het is met het Rijk der hemelen
als met tien meisjes, die met hun lampen uittrokken,
de bruidegom tegemoet.
Vijf van hen waren dom, de andere vijf verstandig.
Want de dommen namen wel hun lampen mee,
maar geen olie;
de verstandigen echter namen met hun lampen
tevens kruiken olie mee.
Toen nu de bruidegom op zich liet wachten,
dommelden zij allen in en sliepen.
Maar midden in de nacht klonk er een geroep:
‘Daar is de bruidegom! Trekt hem tegemoet!’
Meteen waren al de meisjes wakker
en maakten hun lampen in orde.
De dommen zeiden tegen de verstandigen:
‘Geef ons wat olie, want onze lampen gaan uit.’
Maar de verstandigen antwoordden:
‘Nee, er mocht eens niet genoeg zijn
voor ons en jullie samen.
Gaat liever naar de verkopers en haalt wat voor jezelf.’
Maar terwijl zij onderweg waren om te gaan kopen
kwam de bruidegom,
en die klaar stonden,
traden met hem binnen om bruiloft te vieren;
en de deur ging op slot.
Later kwamen ook de andere meisjes en zeiden:
‘Heer, heer doe ons open!’
Maar hij antwoordde:
‘Voorwaar, Ik zeg u: ik ken u niet.’
Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.”

 

Over Sint Hubertus:

De Eucharistie vindt normaal gezien altijd plaats op de zondag na de naamdag van Sint Hubertus (3 november), de patroonheilige van de jacht. Sint-Hubertus wordt eveneens gevierd als beschermer en genezer van hondsdolheid. Op de feestdag van Sint Hubertus wordt er dan ook Hubertusbrood gezegend (maar niet dit jaar)

 

De legende wil dat door dit brood te eten de dieren en de mensen beschermd zouden worden. Het zegenen van dieren, vroeger vooral jachthonden, is bedoeld als bescherming van de dieren tegen onheil. 

 

De aanbeden heilige is Sint-Hubertus van Luik. Ook vandaag is deze heilige nog populair in Vlaanderen. Zo dragen heel wat jacht- en ruiterverenigingen zijn naam. Bovendien worden er jaarlijks op heel wat plaatsen in Vlaanderen Sint-Hubertusvieringen en dierenzegeningen gehouden. Deze vieringen gaan meestal gepaard met een aantal vaste rituelen en gebruiken: eucharistieviering, dierenzegening en zegening van het sint-hubertusbrood. 

 

De heilige werd in de 7de eeuw geboren en diende aan het hof van Pepijn van Herstal. Nadat zijn vrouw was overleden, ging hij een devoot leven leiden. Hubertus was tijdens zijn leven een excellent jager. Vandaar dat hij een uitverkoren patroonheilige van de jacht was. Als patroonheilige van de jacht wordt hij afgebeeld met een hert. Een legende verklaart waarom: 'Het was Goede Vrijdag. Terwijl alle mensen naar de kerk togen, ging Hubertus met zijn vrienden uit jagen. Hij was echter alleen toen plotseling uit de bosjes een hert op hem toetrad met een kruis in het gewei. Hubertus sprong van zijn paard en viel op zijn knieën. Hij hoorde hoe een stem tot hem zei: "Hubertus, waarom verdoe je je tijd met dit soort bezigheden? Van nu af zul je geen dieren meer vangen, maar mensen." Hubertus antwoordde: "Heer, wat moet ik doen?" Waarop de Heer zei: "Ga naar mijn dienaar Lambertus, de bisschop van Maastricht. Deze zal u mijn wil kenbaar maken." Toen verdween de verschijning en Hubertus ging dus naar Maastricht. En stierf in Tervuren in 727