Eucharistie in Coronatijd - artikel

 

EUCHARISTIE IN CORONATIJD….


Hieronder kan u een verslag lezen van Ella ivm de beleving van de zondagseucharistie tussen 8 juni en 25 oktober (laatste dag waar we in gemeenschap mochten en konden vieren)



“De coronamaatregelen zorgen ervoor dat de eucharistie momenteel gevierd dient te worden onder beperkende omstandigheden. Deze maken het niet altijd eenvoudig om de eucharistie zo goed mogelijk te laten verlopen. Heel wat van datgene wat liturgisch gezien belangrijk is, wordt ons ontzegd: we moeten op voldoende afstand van elkaar zitten, er mag niet gezongen worden door de gemeenschap, alle deelnemers dienen een mondmasker te dragen, er mag geen tactiel contact zijn (handen geven, vredeswens, …), geen receptie of ontmoeting achteraf, de communie gebeurt onder heel strikte hygiënische voorwaarden, …”

 

Bron: brief van van de werkgroep Liturgie over het eucharistie vieren in de tijd van coronavirus

 

Tussen maart en oktober

 

13 maart – het begin van de Lockdown. Het overviel ons plotselings alhoewel we het toch ergens zagen aankomen.

Vrijdagavond na een vergadering in de Pastorie zagen we dat er op de hoek een feest plaatsvond. Het zou een Lockdownfeestje blijken te zijn. 

Het werd heel snel duidelijk dat wij in een andere tijd terecht gekomen waren. Eens de deur van de Pastorie dicht ging, was voor een langere tijd de onherroepelijke sluiting een feit geworden….Iets dat we pas later zouden gaan beseffen.

 

Heel veel vragen rezen naar boven. 

Vooral de vraag hoe het nu verder moest?

Wij moesten op een andere manier tonen dat we er als parochie voor de mensen waren. Niet meer door het samenkomen na de mis, met een porto erbij. Zelfs ziekenbezoeken werd heel moeilijk en moest herbekeken worden.

 

Hoe pijnlijk was ook de tijd wanneer wij de eucharistie niet met elkaar mochten vieren!

Hoe zwaar woog de eenzamheid bij velen!

 

Met de Goede Week in het vooruitzicht hebben wij heel snel acties ondernomen: van de eenvoudige streaming van de zondagse mis op Youtube; het oprichten van een blog met evangelieteksten en de bemoedigende gedichten van pastoor Dirk; een digitaal kinderhoekje op de website tot uiteindelijk; en dankzij de aanschaf van een vaste camerainstallatie, een professionele eucharistieuitzending waarop iedereen nu nog kan rekenen.

 

Toen wij na drie maanden, in juni terug  samen bij de eucharistie kwamen, was onze vreugde heel groot. Ook als de meeste, in jaren opgebouwde, activiteiten weggevallen waren, -Het belangrijkste was terug: de Heilige mis. De eucharistie- onze Parel- die wij koesteren met heel veel liefde en in dienstbaarheid.

 

De brief


Hoe opgelucht waren wij om de brief van de werkgroep Liturgie over het eucharistie vieren in de tijd van coronavirus, te mogen lezen. Die brief is grotendeels een bevestiging van wat wij intuitiëf voelden. Ik denk aan het grote hoofdstuk over de soberheid van de viering maar ook over de opmerkingen van algemeen liturgische aard: 

Over rust en stilte De coronaliturgie leent zich er heel goed toe om wat meer stilte in te bouwen in de viering.”

Over Het Woord “Een liturgie waar de woorden van de voorganger wat ‘op dieet staan’ kan er enkel en alleen toe bijdragen dat het ware woord van Christus meer tot zijn recht komt.”

Over de orgel Om het overgewicht aan woorden wat in te perken kan het orgel een meer belangrijke plaats krijgen in deze liturgie. De coronatijd is misschien wel de uitgelezen tijd om de organist wat extra ruimte te geven.”

en tenslotte over schoonheid “De liturgie zelf zit vol schoonheid”… “ook de waarde die we hechten aan de netheid van het kerkgebouw, aan de wijze waarop de altaarruimte is opgesteld, de schoonheid en properheid van de gewaden, de toestand van de liturgische boeken die we gebruiken, het vaatwerk, het linnen, de bloemen en de kaarsen, … Dit alles is niet zonder belang! Uitgenodigd worden aan een mooi gedekte tafel is zoveel fijner. Het getuigt trouwens van het belang dat de gastheer of gastvrouw eraan hecht. Het vertelt ons hoe welkom we zijn en hoe belangrijk het gebeuren is.”

 

Dat wij in Jette ons welkom mogen voelen, dat zijn wij er zeker van. Aandacht voor de poersoonlijke gebedsintenties van de mensen van Jette alsook vele andere streken, getuigd ervan.

De integrale versie van de brief kunt u terugvinden op onze website https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-jette

 

Getuigenissen


Bijgevolg nog een paar korte getuigenissen van de parochianen en pastoor Dirk rond de vraag: Hoe beleven wij nu de Eucharistie?:

Bedenkingen ingevolge de brief van de werkgroep Liturgie van het Vicariaat over de manier van vieren in de tijd van coronavirus.

 

Als ik een deeltje van de tekst vanuit het vicariaat aanhaal nl:

“En waarom zou dit niet zo voor velen kunnen zijn? 

De coronaliturgie is een meer sobere liturgie die heilzaam kan zijn voor de beleving van de eucharistie.  Onze actuele manier van liturgie vieren mag daarom niet opgevat worden als een terugkeer naar vroeger, maar eerder als een uitgelezen kans om terug te keren naar de essentie. De wijze waarop we nu vieren kan ons helpen om opnieuw te ontdekken wat de kracht van de liturgie, en meer in het bijzonder, van de eucharistie is. De liturgie heeft eigenlijk niet veel grote opsmuk nodig, integendeel zelfs. Te veel opsmuk kan ons wegleiden van de kern van de zaak. Een meer sobere liturgie is bijgevolg niet synoniem aan een slechte liturgie!” 

Met het prachtige orgelspel in plaats van zingen voelt dit eens anders aan 

en genieten we volop van de mooie klanken. 

Het is eens iets nieuws .

Voor onze parochie denk ik, dat we heel goed zitten met een eucharistie sober maar goed waardig 

en volgens de corona regels .

Yvonne

 

Na het lezen van de mail vanuit het vicariaat, over de ‘sobere vieringen ‘ in onze parochiegemeenschappen, tijdens de corona pandemie en alle nodige en bijkomende restricties en maatregelen daarrond 

Ik ontmoette een kennis die normaal steeds ergens anders, in haar woonplaats naar de zondagsviering gaat 

Ze was naar onze viering gekomen een tijdje terug en was aangenaam verrast,

En ik citeer hier, haar eigen woorden:

“Hoe goed alles binnen de krijtlijnen van de maatregelen loopt

En hoe iedereen zich daar ook consequent aan houdt 

Hoe de mis zo vlot, sereen, en bewust verloopt, 

Stiltemomenten en orgelspel dat meer ruimte krijgt brengen ons dichter en bewuster naar de essentie toe 

Deugddoend om te horen , en eigenlijk was ik best wel trots op onze gemeenschap.

Er groeit, niettegenstaande tegenslagen , steeds weer iets moois, iets nieuws en krachtig in onze gemeenschap,en dat helpt heel velen onder ons . 

Live of via scherm, de verbondenheid blijft  goed voelbaar aanwezig 

Lut


Wij hebben het gevoel dat de mensen die nu in de kerk zitten wel degelijk voor de mis komen en niet voor het samen zijn nadien. 

Lisette en Rudy 

 

De mis heeft nu precies iets meer sacraals, ook al mis ik de zang.

Het orgel geeft wel een soort van 'samenspel', ook dank zij het aanvoelen van de organist.

We gaan ten diepste toe naar de essentie, het wezen van de mis. Misschien zal dat hier of daar iemand afstoten maar anderzijds kan het een 'open deur' betekenen aan allen die op zoek zijn.

Het blijft alles wel wat onwezenlijk.

Maar crisissen zijn meestal uitdagingen hé! 

Dirk

 

Ikzelf, na het lezen van de tekst, had ik het gevoel dat de schrijvers het over onze kerk hadden. :) Bijna alles verloopt bij ons zoals beschreven. 

Essentie, rust, aandacht voor het Woord, persoonlijke gebedsintenties, schoonheid van de omgeving, telkens mooie bloemen, een onthalende gemeenschap, rustgevende muziek, een mooie preek ( diepgaand en nooit te lang ;)) en vooral veilig en met zorg voor elkaar.

Alles verloopt zeer rustig. 

De essentie van de de eucharistie komt op zo'n mooie manier naar boven, dat ik er vrijwel zeker van ben dat wij zeer goed ons best doen in deze tijden, waar niemand op voorbereid was. 

Ik ben dankbaar daarvoor.

Wij hebben alles op alles gezet om mensen op een nieuwe manier nabij te zijn. 

 

Eind oktober en later …

 

God schrijft recht op de kromme lijnen, Hij is trouw en Hij blijft Zijn Genade schenken ook in crissistijden. 

Dit mogen wij niet vergeten. Zeker als het weer het nieuws ons bereikt dat wij, omwille van de pandemie, geen eucharistievieringen samen mogen vieren. Onze ziekenhuizen kunnen het amper aan. Wij gaan weer meer inspanningen moeten leveren.

Maar toch blijven wij verbonden via het gebed, via kerkjettevideo, via blog, via telefoontjes, berichtjes, noem maar op…

In Jette zijn wij heel creatief als het over verbondenheid van onze gemeenschap gaat.

Ook in moeilijke tijden kunnen mooie dingen groeien.

 

Wees voorzichtig en blijf met elkaar in contact.


Ela

 


Elzbieta Krzyska

 

Reacties

Populaire posts

Evangelie van de dag- donderdag 1.10.2020 - H. Teresia van het Kind Jezus

Lezingen van de dag- dinsdag 5.01.2021