Lezingen van de dag - zaterdag 26.09.2020

eerste lezing: Pred. 11, 9-12, 8

 

Jongeman, wees opgewekt in uw jeugd

en laat uw hart vrolijk zijn, in uw jonge jaren.

Laat u leiden door wat uw hart verlangt

en door wat uw ogen zien,

maar bedenk wel,

dat God u over dat alles rekenschap zal vragen.

Weer uit uw hart de bitterheid

en houd u het lijden van het lijf,

want de jeugd en de morgenstond zijn vluchtig.

Denk aan uw Schepper in de dagen van uw jeugd,

voordat de kwade dagen komen

en de jaren naderen

waarvan gij zeggen zult: “Ze bevallen mij niet!”,

voordat de zon verduistert

en ook het licht en de maan en de sterren,

voordat de wolken terugkomen na de regen,

voordat de huisbewaarders beven

en de sterke mannen ineenkrimpen,

en de maalsters haar werk niet meer doen,

omdat haar aantal te klein is geworden,

en over haar, die door de tralies uitzien de duisternis daalt,

voordat de deuren aan de straat dichtgaan

en het geluid van de molen doffer wordt

en de stem van de vogel ijler klinkt

en degenen die zingen verstommen,

voordat men tegen iedere helling opziet

en angstig is op straat,

– dan bloeit de amandelboom,

is de sprinkhaan verzadigd

en barst de kappervrucht open,

terwijl de mens vertrekt naar zijn eeuwig tehuis

en de klagers al rondgaan op straat –

voordat het zilveren koord wordt losgemaakt

en de gouden emmer gebroken,

en de kruik bij de bron wordt verbrijzeld

en de katrol gebroken de put in valt

en het stof naar de aarde teruggaat

waar het vandaan is gekomen,

en de levensgeest weerkeert naar God

die hem heeft gegeven.

IJdelheid der ijdelheden, zegt de Prediker,

en alles is ijdelheid.

Ps. 90 (89), 3-4, 5-6, 12-13, 14, 17

 

Gij, Heer, zijt steeds onze toevlucht geweest

voor ieder geslacht opnieuw.

Wat sterfelijk is vergaat weer tot stof,

Gij zegt: keer terug, kind van mensen!

Voor U zijn duizend jaren één dag,

als gisteren dat al voorbij is,

een uur van slaap in de nacht.

Ons leven breekt af als een droom in de ochtend,

kortstondig is het als gras op het veld.

Des morgens ontkiemt het en schiet het op,

des avonds is het verwelkt.

Leer ons onze dagen naar waarde te schatten

en zo te komen tot wijsheid van hart.

Laat af, Heer, hoe lang nog pijnigt Gij ons?

Wees toch uw dienaars genadig.

Verleen ons van nu af uw rijkste zegen

en laat heel ons leven gelukkig zijn.

Uw zegen, Heer God, moge over ons waken,

bestuur onze handen bij al wat zij doen.

 

Hebr. 4, 12

Het woord van God is levend en krachtig,

en het dringt door tot het raakpunt van ziel en geest.

evangelie: Lc. 9, 43b-45

 

In die tijd
verbaasde zich iedereen over alles wat Jezus deed,
en Hij sprak tot zijn leerlingen:
“Hebt een open oor voor wat Ik u zeg.
De Mensenzoon zal worden overgeleverd
in de handen der mensen.”
Ofschoon zij die woorden niet begrepen
– ze bleven voor hen omsluierd,
zodat zij het niet konden vatten
– schrokken zij ervoor terug Hem hierover te ondervragen.