Evangelie van de dag- zaterdag 19.12.2020

Lc. 1, 5-25

De geboorte van Johannes de Doper, door de engel Gabriël 

aangekondigd.

In de dagen van Herodes, koning van Judea,

leefde er een priester, Zacharias geheten,

die behoorde tot de klasse van Abia.

Hij had een vrouw uit de dochters van Aäron

en haar naam was Elisabeth.

Beiden waren rechtvaardig in Gods ogen en leefden onberispelijk

volgens alle geboden en voorschriften van de Heer.

Zij hadden geen kinderen,

want Elisabeth was onvruchtbaar

en beiden waren al op gevorderde leeftijd.

Toen Zacharias voor God als priester mocht optreden,

omdat zijn klasse de beurt had,

geschiedde het dat hij

– zoals onder de priesters gebruikelijk was –

door het lot werd aangewezen

om de tempel des Heren binnen te gaan

en het wierookoffer op te dragen.

Het gehele volk

stond op het uur van het wierookoffer buiten te bidden.

Er verscheen hem een engel des Heren

aan de rechterkant van het wierookaltaar.

Toen Zacharias hem zag ontstelde hij

en werd door vrees bevangen.

Maar de engel sprak tot hem:

“Vrees niet Zacharias, want uw bede is verhoord;

uw vrouw Elisabeth zal u een zoon schenken,

die gij Johannes moet noemen.

Ge zult verheugd zijn en het uitjubelen

en vele mensen zullen zich over zijn geboorte verblijden.

Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer;

wijn of sterke drank zal hij niet drinken

en nog in de schoot van zijn moeder

zal hij met de heilige geest vervuld worden.

Vele zonen van Israël zal hij terugbrengen tot de Heer, hun God.

Hij zal voor Hem uitgaan met de geest en de kracht van Elia

om de gezindheid van de vaderen

te doen terugkeren in de kinderen

en de ongehoorzamen

te brengen tot de gesteltenis van de rechtvaardigen,

en om zo voor de Heer een welbereid volk te vormen.”

Maar Zacharias zei tot de engel:

“Waaraan zal ik dit erkennen?

Ik ben oud en ook mijn vrouw is reeds op jaren.”

De engel antwoordde hem:

“Ik ben Gabriël, die voor Gods aanschijn staat,

en ik ben gezonden om tot u te spreken

en u deze blijde boodschap aan te kondigen.

Zie, gij zult zwijgen en niet in staat zijn te spreken

tot de dag waarop dat zal gebeuren,

omdat ge mijn woorden niet geloofd hebt;

deze zullen echter op hun tijd in vervulling gaan.”

Intussen stond het volk op Zacharias te wachten

en ze verwonderden zich, dat hij zolang in het heiligdom bleef.

Toen hij naar buiten kwam,

was hij niet bij machte tot hen te spreken

en zij begrepen dat hij in het heiligdom een verschijning gezien had.

Maar omdat hij stom bleef, kon hij slechts tegen hen gebaren.

Toen de tijd van zijn tempeldienst om was

ging hij naar huis terug

en enige tijd later werd zijn vrouw Elisabeth zwanger.

Zij hield zich vijf maanden lang verborgen en daarna sprak zij:

“Dit heeft de Heer voor mij gedaan,

toen het Hem behaagd had

mijn schande bij de mensen weg te nemen.”