Die nacht kon Hij niet slapen
https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-jette
Die nacht kon Hij niet slapen,
gedachten overspoelden Hem.
Zou het nu straks gebeuren?
Wie waren zij, met Hem?
De vrienden hadden het niet door.
Ook wij, die fluisteren in t’oor.
Pas op met die, ge weet maar nooit,
Voor ge het weet, ge zit in nood.
Ook Judas had het ons verteld,
Op t’eerste zicht, een simple vent.
Wat grouw en ruw, berekend als geen een..
Zo zijn er nog, kijk om ons heen.
Zelfs Petrus had het nog niet door.
Voor Hem, de rots die t’zicht verloor.
Van voeten wassen had Hij niets begrepen.
Ook wij kunnen het niet weten.
Wat Jezus vraagt, in ons bestaan.
Dat wij met Hem, die weg, de weg ten leven gaan.
Als dienaars van de maatschappij.
De knechten van Gods heerschappij.
De knechten van het eerste uur,
Voor u, voor mij, in’t stervensuur.
Als wij herdenken, brood en wijn,
Dat grote eucharistisch samen zijn.
Ook zelfs vanavond zal ons dat niet lukken.
Dat virus zelf verbiedt het ons.
Maar weet, die dag zal komen.
We hebben het verstaan.
De ogen zullen open gaan.
De maan, nu met haar volle gloed,
het nieuwe leven tegemoed.
De handen wassen, is hier algemeen bekend.
De voeten, dragers, is ons onbekend.
De dragers, zorgers, helpers van de maatschappij.
Die kracht, dat leven, dat zijn wij.
O moeder, waarom leven wij?
Dat is die eindelijke vraag.
Die vraag van delen, breken ook vandaag.
Die vraag van knielen, bidden voor elkaar.
Verbonden in het groot heelal
heeft God een plan,
voor straks, vandaag.
Gaan wij straks mee, die grote weg,
De weg ten leven, voor ons zelf
Het delen van het levensbrood,
Voor iedereen in diepe nood.
O God, wees ons vandaag nabij.
Die dag die ons gegeven zij.
Laken, Witte Donderdag 9 April 2020
volle maan
https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-jette
gedachten overspoelden Hem.
Zou het nu straks gebeuren?
Wie waren zij, met Hem?
De vrienden hadden het niet door.
Ook wij, die fluisteren in t’oor.
Pas op met die, ge weet maar nooit,
Voor ge het weet, ge zit in nood.
Ook Judas had het ons verteld,
Op t’eerste zicht, een simple vent.
Wat grouw en ruw, berekend als geen een..
Zo zijn er nog, kijk om ons heen.
Zelfs Petrus had het nog niet door.
Voor Hem, de rots die t’zicht verloor.
Van voeten wassen had Hij niets begrepen.
Ook wij kunnen het niet weten.
Wat Jezus vraagt, in ons bestaan.
Dat wij met Hem, die weg, de weg ten leven gaan.
Als dienaars van de maatschappij.
De knechten van Gods heerschappij.
De knechten van het eerste uur,
Voor u, voor mij, in’t stervensuur.
Als wij herdenken, brood en wijn,
Dat grote eucharistisch samen zijn.
Ook zelfs vanavond zal ons dat niet lukken.
Dat virus zelf verbiedt het ons.
Maar weet, die dag zal komen.
We hebben het verstaan.
De ogen zullen open gaan.
De maan, nu met haar volle gloed,
het nieuwe leven tegemoed.
De handen wassen, is hier algemeen bekend.
De voeten, dragers, is ons onbekend.
De dragers, zorgers, helpers van de maatschappij.
Die kracht, dat leven, dat zijn wij.
O moeder, waarom leven wij?
Dat is die eindelijke vraag.
Die vraag van delen, breken ook vandaag.
Die vraag van knielen, bidden voor elkaar.
Verbonden in het groot heelal
heeft God een plan,
voor straks, vandaag.
Gaan wij straks mee, die grote weg,
De weg ten leven, voor ons zelf
Het delen van het levensbrood,
Voor iedereen in diepe nood.
O God, wees ons vandaag nabij.
Die dag die ons gegeven zij.
Laken, Witte Donderdag 9 April 2020
volle maan
https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-jette
LINK NAAR DE PAASWENSEN UIT JETTE
Link naar een GOEDE WEEK en PAASBOEKJE
Reacties
Een reactie posten
Plaats hier jouw reactie