Evangelie van de dag- dinsdag 28.04.2020 OP INTERVENTIE
OP INTERVENTIE
Gisteren avond, rond een uur of negen,
was al wat moe, en mijn plafeturen stonden tegen.
T'was de kliniek, of ik nog wilde passeren.
Ze hadden me op Kerkjette zitten consulteren.
Het was wat raar maar indringend tegelijk.
Ze waren radeloos op zoek naar tijd..
Want tijd is kostbaar, zoals Mozes ons liet tonen,
hoe zelfs het manna het volk in moest tomen.
Die 40 jaren van in Mozes tijd,
dat was voor't volk een echte appetijt.
Ze moesten eten, of ze waren alles kwijt.
Zo ook bij ons, op de avond van ons Leven,
als wij verwachtend, nog staande in het heden.
Niet wetend of de dag van morgen,
nog aangeboden wordt als ééntje zonder zorgen.
Ook die madam, aan t'einde van haar leven.
Die kleine babbel, het duurde wel wat even.
We hadden tijd en alles was sereen.
we deelden alles, zelfs Onze-Lieve-Heer.
De zalf, reeds voordien aangebracht,
het doosje zelf, stond elders in de wacht.
En toch, al zalvend met een 'want'
die reikte naar de overkant.
Dat ging zo ver, al dankend voor het leven,
ook al was het nu nog maar voor even.
Die zalf, al effen over tijd,
die deed het goed, die gaf ons appetijt.
Die gaf ons kracht,
hoe raar het ook mocht klinken,
die gaf ons levens force voor goed
en zelfs een beetje moed.
Zo kregen wij voldoende voedsel,
om nooit meer honger te verkrijgen.
Die gaf ons kracht, de dorst zelfs doen verdwijnen.
Wij gisteren avond, precies komende van Mars,
Met alles aan, voldoende ingepakt,
en, toch de harten, open groot,
de warmte, zelfs tot in de dood.
Zo geven wij, in Jezus naam
Een levend teken s'mensen aan.
Die bron die Jezus voor ons is,
de allergrootst getuigenis.
Laken, dinsdag in de derde week van Pasen, 28 april 2020
evangelie (Joh. 6, 30-35)
Gisteren avond, rond een uur of negen,
was al wat moe, en mijn plafeturen stonden tegen.
T'was de kliniek, of ik nog wilde passeren.
Ze hadden me op Kerkjette zitten consulteren.
Het was wat raar maar indringend tegelijk.
Ze waren radeloos op zoek naar tijd..
Want tijd is kostbaar, zoals Mozes ons liet tonen,
hoe zelfs het manna het volk in moest tomen.
Die 40 jaren van in Mozes tijd,
dat was voor't volk een echte appetijt.
Ze moesten eten, of ze waren alles kwijt.
Zo ook bij ons, op de avond van ons Leven,
als wij verwachtend, nog staande in het heden.
Niet wetend of de dag van morgen,
nog aangeboden wordt als ééntje zonder zorgen.
Ook die madam, aan t'einde van haar leven.
Die kleine babbel, het duurde wel wat even.
We hadden tijd en alles was sereen.
we deelden alles, zelfs Onze-Lieve-Heer.
De zalf, reeds voordien aangebracht,
het doosje zelf, stond elders in de wacht.
En toch, al zalvend met een 'want'
die reikte naar de overkant.
Dat ging zo ver, al dankend voor het leven,
ook al was het nu nog maar voor even.
Die zalf, al effen over tijd,
die deed het goed, die gaf ons appetijt.
Die gaf ons kracht,
hoe raar het ook mocht klinken,
die gaf ons levens force voor goed
en zelfs een beetje moed.
Zo kregen wij voldoende voedsel,
om nooit meer honger te verkrijgen.
Die gaf ons kracht, de dorst zelfs doen verdwijnen.
Wij gisteren avond, precies komende van Mars,
Met alles aan, voldoende ingepakt,
en, toch de harten, open groot,
de warmte, zelfs tot in de dood.
Zo geven wij, in Jezus naam
Een levend teken s'mensen aan.
Die bron die Jezus voor ons is,
de allergrootst getuigenis.
Laken, dinsdag in de derde week van Pasen, 28 april 2020
Dinsdag 28.04.2020
evangelie (Joh. 6, 30-35)
In die dagen zei de menigte tot Jezus: “Wat voor teken doet Gij dan wel waardoor wij kunnen zien dat wij in U moeten geloven? Wat doet Gij eigenlijk? Onze vaderen hebben het manna gegeten in de woestijn zoals geschreven staat: Brood uit de hemel gaf Hij hun te eten.” Jezus hernam: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u wat Mozes u gaf was niet het brood uit de hemel; het echte brood uit de hemel wordt u door mijn Vader gegeven; want het brood van God daalt uit de hemel neer en geeft leven aan de wereld.” Zij zeiden tot Hem: “Heer, geef ons te allen tijde dat brood.” Jezus sprak tot hen: “Ik ben het brood des levens: wie tot Mij komt zal geen honger meer hebben, en wie in Mij gelooft zal nooit meer dorst krijgen.”
Reacties
Een reactie posten
Plaats hier jouw reactie