Evangelie van de dag- dinsdag 12.05.2020 Ode aan de verpleging

https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-jette

kerkjettevideo

ODE AAN DE VERPLEGING

Wanneer ik elke avond hoor,
't geklap, getoeter en de klokken,

dan denk ik Heer, hoe lang zal 't duren
de mooie tekens, deze uren.

want ondertussen blijven zij paraat,
van 't s'morgens vroeg tot s'avonds laat,

in de miserie van het leven,
waar wij, soms staan voor even,

Beseffen wij maar al te goed,
wat voor een job zij hebben?

Beseffen wij maar al te goed,
zonder het goed te beseffen?

Het zijn diegenen die er zijn,
als de patient begint te klagen,
van angst en grote pijn.

Het zijn diegenen die de kamer binnen komen
met stille vredes groet,
wie weet soms wel een Wees Gegroet.

Het zijn diegenen die ons troosten,
als 't weer eens lang begint te duren,
als ook de onmacht komt te sturen,

als wij vergeven van verdriet,
niet weten hoe te liggen,

Als wij vergeven van verdriet,
de toekomst niet meer echt zien zitten.

Dan staan ze daar in 't deurgat van de kamer,
begrijpend, wat scheelt, in menig binnenskamer.

Zij brengen ons de rust, die vrede voor een tijd,
ook al is het niet zozeer de eeuwigheid.

Als zij die liefde voor hun 'job' niet zouden hebben,
als wij dat ooit eens goed zouden beseffen, 

Dan hoop ik Heer, dat Gij er zijt,
hun kracht, hun steun, voor deze tijd.

Want zeker nu, in dezer dagen
met voetballers die staan te klagen,

om een miljoentje min of meer,
voor hun, doet dat geen zeer.

Dat is commerce,
het platte brood en spelen,

waar liefde weinig komt te kijken,
maar echte tederheid moet voor wijken.

Vandaag hoop ik dat menigeen in de verpleging,
ook zelf die kracht en rust in hun beleving,
mag blijven vinden voor zichzelf,

Dat diepe vrede hun mag overstijgen,
maar dat wij als burgers hun mogen begeleiden.

Dat wij ook steunen hun statuut,
dat wij erkennen 't nobel werk,
dat zij besteden als een 'merk',

een 'merk' van zorg en steun aan ons gegeven,
wanneer we ons in pijn begeven.

Dat hun statuut nu eens voorgoed,
nu eindelijk in volle spoed,

Dat ook nu eens de politiek
in weze nog eens wakker schiet.

Laken, 12 mei 2020, Dinsdag in de 5 de Paasweek

Dinsdag 12.05.2020 
evangelie (Joh. 14, 27-31a)

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Vrede Iaat Ik u na; mijn vrede geef Ik u. Niet zoals de wereld die geeft geef Ik hem u. Laat uw hart niet verontrust of kleinmoedig worden. Gij hebt Mij horen zeggen: Ik ga heen maar Ik keer tot u terug. Als gij Mij zoudt liefhebben, zoudt gij er blij om zijn, dat Ik naar de Vader ga, want de Vader is groter dan Ik. Nu, eer het gebeurt, zeg Ik het u, opdat gij, wanneer het gebeurt zult geloven. Veel zal Ik niet meer met u spreken, want de vorst van de wereld is op komst. Weliswaar vermag hij niets tegen Mij, maar de wereld moet weten, dat Ik de Vader liefheb en dat Ik handel zoals Hij Mij bevolen heeft.”