Evangelie van de dag- dinsdag 5.05.2020 Van de vos en de wolf

VAN DE VOS EN DE WOLF

Wanneer de schapen ongedwongen
in de wei liggen te zonnen, 
staan de wolven op de loer.

Wolven kom je overal tegen, 
niet alleen op Vlaamse wegen,
zelfs in Brussel slaan ze toe.

zo de vossen met een engelend gezicht, 
met een allerliefste snoet,
komen vleiend in de straten,
worden het aldus nooit moe.

Kippen weten ondertussen, 
dat ze niet zijn zoals mussen,
maar een hapje voor de vos.

Maar een kip zich weet geborgen 
onder herders goede zorgen. 

Met't geloof is dat het zelfde, 
t' moet opkoken, naar gewoonte,
ook al weet het soms niet waar naar toe, 
echte liefde wordt nooit moe.

Als t 'geloof zich weet geboren, 
als de ziel is in de man,
kan het wortel schieten zonder zorgen, 
wetende dat alles kan.

zo'n geloof zal nooit vervallen,
want de gloed blijft jarenlang, 
als een link die nooit kan smoren, 
is zo heet, dat God het kan.

God, die heeft ons iets te zeggen, 
zelfs al zitten we op grond,
Hij, als grote stilte zwijger,
spoort ons aan, in zijner naam, 

Zo blijf ik in hem geborgen,
zonder vrees voor t'eigen ik,
want Hij staat dan aan mijn zijde, 
hopelijk tot bij de kist.

Zoals een kip staart naar een kater, 
met haar oogjes als een pin, 
Zo staart God, ons alles vader,
in ons eigen huisgezin.

Niet uit wraak of grote angst, 
maar als hoeder, als een moeder,

om te redden uit graf, 
dat wat  Christus ons al gaf.

Moge dan de Heer des Heren
ons behoeden dag voor dag, 
die ons geeft het eeuwig leven,
die ons redde uit het graf.

Als wij maar van hem getuigen, 
valt de spanning van ons weg,
zien wij ons in hem herboren,
scheidende het kaf het koren.

Zo zien, wij wie op ons afkomt, 
al of niet zo goed bedoeld, 
kunnen wij zo onderscheiden
kwade wil of moeders goed.

Als dat lukt kan niets ons deren, 
zelfs het kwade heeft geen vat.
dat wij ons maar rap bekeren,
naar het Woord dat God ons gaf.

Laken, 5 mei 2020, Woensdag in de 4 de Paasweek.s

Evangelie Joh. 10, (22-30)

In die tijd werd te Jeruzalem het feest van de tempelwijding gevierd. 
Het was winter en Jezus hield zich op in de tempel; in de Zuilengang van Salomo. 
De Joden kwamen in een kring om Hem heen te staan en zeiden tot Hem: " Hoelang houdt Gij ons nog in spanning?
 Als Gij de Messias zijt, zeg het ons dan ronduit." Jezus gaf hun het antwoord:" 
Ik heb het u gezegd, maar gij gelooft het niet. De werken, die Ik in naam van Mijn Vader doe, zij leggen getuigenis over Mij af. 
Maar gij gelooft niet, omdat gij niet tot Mijn schapen behoort. 
Mijn schapen luisteren naar Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. 
Ik geef hun eeuwig leven; zij zullen in eeuwigheid niet verloren gaan en niemand zal ze van Mij wegroven. 
Mijn Vader immers die ze Mij gegeven heeft, is groter dan allen; en niemand kan iets uit de hand van Mijn Vader roven.
 Ik en de Vader, Wij zijn één."

•